Nieuwe bundel van Bert Wagendorp, de beste columnist van Nederland

Dat Bert Wagendorp een van de beste columnisten van Nederland is, daarover is iedereen het wel eens. Maar de beste columns in één band leveren nog niet altijd de beste boeken op. Op deze regel zijn natuurlijk uitzonderingen, en daarvan is Het jongensparadijs een overtuigend voorbeeld. Het is dan ook veel meer dan een verzameling columns; het is een boek waarin een wereldbeeld losgelaten wordt op een grote hoeveelheid onderwerpen.

Dit boek gaat over Martin Bril en Tony Blair. Over Hella Haasse en Bobby Fischer. Over otters en over schaatsen. Over jongetjes en over vrouwen. Over meisjes en mannen. Over fietsen en wandelen, over politiek en het postkantoor. Dat klinkt als een verzameling columns, nietwaar? Maar uit deze veelheid aan onderwerpen doemt een coherente beeld op – en dat is te danken aan Bert Wagendorp, wiens vlijmscherpe humor er gelukkig niet in slaagt zijn diepe melancholie te verbergen.

Er zit een subtiel ritme in Het jongensparadijs – en dat wordt aangegeven door de stukken die Wagendorp steeds vlak voor het zomerreces schrijft. Als hij op vakantie gaat, maakt hij kort de balans op, en doet hij expliciet wat hij de rest van de tijd in stilte doet: de lezer iets meegeven om over na te denken. ‘Voort! Volgende bestemming!’ moedigt hij de lezer enigszins meewarig aan in een beschouwing over ‘het verlies van ledigheid’. Wat kunnen we anders dan de bladzijde omslaan en verder lezen? Sterker nog, we willen niet anders.