In Bewegend doel wisselt de dichter onophoudelijk van rol. Hij is kunstenaar en burgerman, en laat zich in deze hoedanigheden schoonmaker of psychonaut noemen. Hij zoekt in zijn huis naar het goud en vindt zichzelf terug als blinde stumper die met bloedend tandvlees langs de deuren gaat om zijn liederen te slijten. Maar ook is hij popster en acteur, en onderzoekt hij hoe deze personages hem vervormen. Zoals gewoonlijk in het werk van Hamel wordt er een waaier aan onderwerpen gethematiseerd. Er is een gedicht over depressie, over een Egyptische godin, over het woordje zwoel en over een advocatenkantoor. Er is zelfs een gedicht over ideeënarmoede, want zoals er emotietelevisie en ervaringstheater bestaat, zo bestaat er ook bekentenispoëzie, latexallergie, scheurbuik en donkere materie. Micha Hamel (1970) is componist, dichter, en dirigent. Hij componeerde orkestwerken, liederen, en kamermuziek voor de concertzaal en muziek voor dans en theater. Zijn tragische operette Snow White (2008) was een landelijk succes. In juni 2012 was hij ‘componist in focus’ op het Holland Festival, voor welke gelegenheid hij twee omvangrijke muziektheatervoorstellingen maakte: Requiem en De Rode Kimono. Hamel debuteerde in 2004 met Alle enen opgeteld, dat bekroond werd met de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs, en publiceerde vervolgens Luchtwortels (2006) en Nu je het vraagt (2010).