Een diep ontroerend en bedachtzaam boek over de oorlog in Oekraïne, met een nawoord van Lisa Weeda
Dit is het verhaal van één dode tussen vele andere in de oorlog in Oekraïne. In 2017 sneuvelt de broer van Olesja Krohmeychuk, aan het front in de Donbas. Olesja woont dan al jaren in Londen. Waar zij inzette op een internationale academische carrière, koos haar broer voor het verdedigen van zijn vaderland. Terwijl Olesja het verlies een plek probeert te geven, tracht ze ook de huidige Russische invasie in Oekraïne te verwerken: als immigrant die ver van de frontlinie woont, als historica van de oorlog, en als vrouw, burger en zus. In deze combinatie van memoir en essay onderzoekt Krohmeychuk, haar eigen gevoelens en pijn en reflecteert ze op thema’s als oorlog, verdriet en identiteit. In dit diep ontroerende en bedachtzame boek ontleedt ze de wijze waarop politiek geweld mensen vormt, hoe een mensenleven gedreven en tegelijkertijd verwoest wordt door de politiek. Op die manier brengt ze de pijn van de oorlog in Oekraïne dichterbij dan ooit.
