De goede zoon

‘Van Essen zaait volop verwarring, en oogst vervolgens een heerlijk verhaal.’ – Dirk Vandenberghe, Ons Erfdeel

‘Een meeslepende roman die realisme en vreemdheid naadloos weet te verweven: voor zulke boeken hóef je dus helemaal niet naar Japan. Van Essen is onze eigen Haruki Murakami.’ – Bertram Koeleman, boekhandelaar en schrijver

‘Een razend knap en prachtig boek waarin literatuur opnieuw wordt uitgevonden en dat leest als een trein.’ – Manda Heddema, AD Magazine

‘Een volkomen logisch, maar ook boeiend en verontrustend verhaal. (…) Van Essen is zoals altijd weer volstrekt onvoorspelbaar, filosofeert over zijn stokpaardje (iets kan tegelijkertijd waar en niet-waar zijn) en verrast in elke alinea.’ ★★★★ – Noordhollands Dagblad

‘Het is tragisch, zwartgallig, lichtvoetig én hilarisch tegelijk. (…) Wat een schrijver!’ – Janny Beima, Broese Boekverkopers (Utrecht)

‘Onbevangen en nieuwsgierig beginnen aan deze duizelingwekkende roadtrip is het devies!’ – Tea van Lierop, Deleesclubvanalles

‘Een ontroerende roadtrip van een schrijver die wordt ontvoerd door een zelfrijdende en pratende auto. Ze hebben het vooral over zijn moeder die hij net begraven heeft. Heel knap hoe Van Essen het absurdistische vanzelfsprekend maakt en slimme en melancholische gedachten combineert met een bizar plot.’ – Franca Treur, Algemeen Dagblad

‘Wees een goede lezer, lees Rob van Essen.’ – Ronnie Terpstra, Boekhandel Van der Velde Leeuwarden

‘Met De goede zoon heeft Rob van Essen een literair kunstwerkje afgeleverd, waarin hij Science Fiction combineert met autobiografische elementen. (…) Een prachtig verhaal over de band tussen moeder en zoon, aangevuld met hilarische zelfrijdende auto’s, een receptierobo met een binnenpretje en pratende bedden.’ – Marcia van der Zwan, Oog op de toekomst

‘Van Essen schrijft spitsvondig, grappig en beeldend, en toont dat je als schrijver compromisloos je eigen ding mag doen.’ – Lize Spit, De Morgen

‘Een literaire allure die je niet vaak tegenkomt, het is een ideeënboek vol poëzie, vol verstilde beelden en absurde grappen, vol filosofische bespiegelingen over vergeten, opofferen en, al klinkt dat zo pompeus, over wat het betekent om te leven in de wetenschap dat het leven ook weer ophoudt.’ – Joost de Vries, de Groene Amsterdammer

‘Rob van Essen schreef met De goede zoon een meesterlijke roman, het beste wat het afgelopen jaar op Nederlands literair gebied verscheen. Het is een gecompliceerd, veellagig boek, dat uit alle macht lichtheid blijft nastreven, grappigheid soms, en een diepere betekenis heeft die voortdurend nét onder het oppervlak schuilgaat. Een ongelooflijk mooi kunstwerk dat naar een aangrijpend einde toe werkt en scènes bevat die ik nooit meer zal vergeten.’ – Marja Pruis, de Groene Amsterdammer

‘Tegelijkertijd een verwarrende én ontroerende leeservaring. (…) Een ingewikkelde, gelaagde en verontrustende roman.’ – Nederlands Dagblad

‘Een heel, heel bijzonder boek […] Geef alsjeblieft de Libris Prijs aan De goede zoon. […] Een boek dat ik niet zomaar met iets anders zou kunnen of willen vergelijken.’ – Joost de Vries in BoekenFM (de aan De goede zoon gewijde podcast met Ellen Deckwitz en Peter Buurman is hier te beluisteren)

‘Autobiografische sciencefictionroman’ – zoiets lijkt onmogelijk, en net daarom is dit zo goed. – NRC Handelsblad

‘De goede zoon is een sterke roman, vol verbeeldingskracht en ideeën.’ – Tjerk de Reus, De Nieuwe Koers

‘Slaagt er in om ons gedachtegoed te testen, eerder dan clichés te bevestigen.’ – Humo

‘De goede zoon is niet alleen een meeslepend verslag van een tocht door een labyrint vol vreemde gebeurtenissen, maar ook een verrassend verhaal over een zoon die de balans opmaakt na de dood van zijn moeder.’ – KBO-PCOB Magazine

‘Rob van Essen heeft niet voor niets de Libris Literatuur Prijs gewonnen: hij kan fantastisch schrijven. (...) Van Essen heeft een aantal onvergetelijke scenes opgeschreven. Echt een aanrader dus.’ – Hans de Zwart, Bitsoffreedom.nl

‘Een fascinerende verkenning van de grenzen van het realisme.’ – Boekenbijlage.nl

‘[De goede zoon] houdt de maatschappij een spiegel voor. De roman toont engagement, maar blijft ongrijpbaar. Geeft hints waarmee de lezer iets kan doen. Voor wie in de spiegel wil kijken.’ – Mirjam Roukema, Reformatorisch Dagblad

‘Van Essen vertelt het verhaal vlot, met een stortvloed aan gedachten, en wendingen en zinnen die vragen om herlezing.’ – Machina

‘Rob van Essen roept in De goede zoon een wereld op die op tal van punten nog zeer herkenbaar is, maar in het hart van het verhaal is niets meer wat het lijkt. […] De goede zoon is geschreven vanuit een fundamenteel en herkenbaar gevoel van ontheemding. Wat er precies veranderd is, blijft onduidelijk, maar dat de beschaving die ons moest behoeden voor onwetendheid, machtswellust en geweld schielijk is verdwenen (zie Trump, Brexit, enz.), is een onweerlegbaar feit.’ ★★★★ – Matthijs de Ridder, De Standaard

‘Het is tragisch, zwartgallig, lichtvoetig én hilarisch tegelijk.’ – Boekenpost

‘De sciencefiction-elementen, de droogkomische dialogen, de bizarre voorvallen, de flauwe grappen; ze sláán ergens op. Sterker nog: ze geven het verhaal gewicht, zonder het zwaar te maken. Zoiets krijgt alleen een onconventioneel goede schrijver voor elkaar.’ **** – de Volkskrant

‘Een groots en overdonderend boek.’ – Thomas van den Bergh, HP/De Tijd

‘De goede zoon is de voorlopige apotheose van een oeuvre dat met iedere nieuwe toevoeging meer indruk maakt. (…) Van Essen laat weinig of niets aan het toeval over in deze meesterlijk georkestreerde roman. ‘Het gaat om de details’, zegt een personage ergens, een uitspraak die het motto van Van Essens schrijverschap zou kunnen zijn. De goede zoon is een minutieus uitgekiend verhalennetwerk, een narratologisch labyrint waarin het heerlijk verdwalen is.’ – Laurent De Maertelaer, De Reactor

‘[Z]ijn werk herinnert aan dat van Murakami en Paul Auster en het doet soms ook een beetje denken aan James Bond en Startrek. […] Intussen is De goede zoon met zijn bizarre fantasieën, Big Brotherachtige complotten, zelflopende rugzakken, seksleverende automobielen, z’n alles vervlakkende basisinkomen, wel degelijk een ideeënroman, over het leven, over kunst. […] Heel bijzonder. – Rob Schouten, Trouw

‘Een volstrekt eigenzinnige roman en wat mij betreft het hoogtepunt in Van Essens oeuvre. (…) Zijn meanderende, associatieve zinnen zijn verslavend, en ondanks de ondergeschiktheid van een plot (bij vlagen een parodie op een plot) wil je steeds weten hoe het verder gaat, hoe het zit, hoe al deze vreemde figuren zich verder voortbewegen door dit vreemde universum. (…) zowel hilarisch als diep ontroerend.’ – Niña Weijers, de Groene Amsterdammer