De schapen rennen voor me weg. Als ik ze van rechts nader, rennen ze naar links. Als ik van links kom, rennen ze naar rechts. Ik ben hier gekomen als hun nieuwe herder. Wist ik maar een manier om me voor te stellen, zodat ze me zouden begrijpen en accepteren. Maar hoe kan ik op ze overbrengen wat er speelt? En zou de boodschap moeten zijn dat ik hier ben om ze te leiden, te ondersteunen of van ze te leren? Het idee van de profeet of leider als herder komt in alle grote religies voor – overdrachtelijk, maar ook letterlijk. Mohammed, Mozes, Jezus en Abraham: allemaal begonnen ze als schaapherder. AlBaraa H. Taibah, net afgestudeerd als mba aan een Amerikaanse universiteit, raakt gefascineerd door dit idee en besluit tien dagen lang een kudde schapen te gaan hoeden in de Sahara. Maar al na een paar uur in de woestijn, waar de temperatuur oploopt tot boven de vijftig graden en waar uitdroging, slangenbeten en andere gevaren voortdurend op de loer liggen, vraagt hij zich af: ‘Waarom ben ik niet gewoon die leiderschapscursus gaan doen in Boston?’ Het is het begin van een persoonlijke ontdekkingstocht naar de essentie van leiderschap. In dit poëtische, grappige en diepzinnige verhaal leert Taibah van zijn onwillige kudde een aantal originele lessen die zijn beeld van leiderschap volledig op zijn kop zetten.