In zee gaat niets verloren

‘Het is het voortdurende spel met waarheid en fictie dat Wieners proza schraagt.’ – Trouw Letter & Geest

‘Hij [laat] opnieuw verschillende genres meanderend toenadering zoeken tot elkaar, tot die uiteindelijk een voorzichtige alliantie aangaan. Zo wordt dit boek wederom een totaalkroniek, een fundgrube waar de trage lezer bijzonder veel genoegen uit kan puren. (…) De schijnbaar losse, kroniekachtige vorm verhindert elke aandrang om het boek opzij te leggen. (…) Zo vallen anekdotiek, herinneringen en levensgeschiedenissen uiteindelijk als de blokjes van een spelletje Tetris op hun plaats, in een patchworkroman die alweer ontzag afdwingt.’ – ***1/2 Dirk Leyman in De morgen

‘Wars van sentimenten, vol ingenieuze geestigheden.’ **** – Humo

‘In zee gaat niets verloren is een andersoortige familiekroniek, een ‘wensboek’, een groots werk over vervreemding. (…) Een roman (…) met heerlijke anekdotiek, ware het niet dat de achtergrond zo schrijnend is.’ – Tzum

‘L.H. Wiener schrijft met een licht ironische pen; zijn subtiele humor en typische zelfspot bepalen voor een groot gedeelte het leesplezier.’ – Hebban

‘Het zwaartepunt van In zee gaat niets verloren is de solidariteit met verdwenen familieleden. (…) De bijeengesprokkelde informatie [over zijn familie], aangetroffen in archieven, op kerkhoven, bij de notaris en op foto’s, blijft soms zo karig en elliptisch, dat er fictie voor nodig is om er een verhaal van te maken. Zo gaat het bij hem vaker, laat Wiener mooi zien.’ – Sir Edmund, Volkskrant

‘Wiener schreef een bijzondere familiekroniek vol schrijnende en pijnlijke gebeurtenissen. Met nietsontziende zelfspot, ironie en droge humor gebracht, is ‘In zee gaat niets verloren’ een hoogtepunt in Wieners oeuvre.’ – Baarnsche Courant