De vrouw en haar (dienst)meid vormden eeuwenlang het hart van het huishouden. Samen hielden ze de boel binnenshuis draaiende, maar ook weerspiegelt dit duo hoe sociale relaties, genderrollen en klasseverschillen zich door de tijd heen ontwikkelden.
In Vrouw en meid werpt Caroline Hanken licht op deze vergeten geschiedenis. Ze brengt hun veranderende relatie tot leven met behulp van brieven, dagboeken, schilderijen en literaire bronnen. Van de hechte samenwerking in de 16e eeuw tot de toenemende hiërarchie in de 18e, en de verdwijning van de dienstmeid in de 20e eeuw. Tegelijk verandert ook de rolverdeling tussen mannen en vrouwen, en verscherpt de grens tussen binnen- en buitenwereld. Vrouw en meid biedt een rijk en verrassend perspectief op de geschiedenis van het huiselijk leven – en van de vrouw.
‘Vrouw en meid biedt een rijk en verrassend perspectief op de geschiedenis van het huiselijk leven - en van de vrouw.’ - Daphne, Boekhandel Gianotten Mutsaers
‘Vrouw en meid vertelt op een boeiende wijze de geschiedenis van het huiselijk leven in Nederland.’ - Reisboeken.be
‘Heel veel mooie portretten van meiden en vrouwen.’
OVT‘Beslist lezenswaardige historischantropologische studie’ - KTV
‘In haar extreem leesbare en anekdotische boek Vrouw en meid stelt Caroline Hanken ons voor aan huisvrouwen en huishoudsters uit vier eeuwen Hollandse geschiedenis.’ - De kunstmeisjes
‘Een heel goed geschreven boek. Ik vind haar invalshoek echt vernieuwend.’ - Historische Boekencast
‘Hanken [tovert] aan de hand van goed gekozen vrouwen en vooral meiden, een wereld tevoorschijn die in de collectieve herinnering en de geschiedschrijving vaak een ondergeschoven kindje blijft.’
Trouw‘Het is duidelijk dat Hanken haar metier door en door beheerst. Dat merk je ook aan haar vlote schrijfstijl, waarmee ze vaart brengt in het verhaal, zonder aan diepgang in te boeten.’ [Waardering: 4 ballen]
NRC‘Helder en verdiepend geschreven.’
NBD Biblion‘Een boeiende en interessante weergave van het leven van vrouwen en meisjes die vroeger – vaak dag en nacht – sloofden in de huizen van welgestelden.’ - NVVH