Willeke Stadtman in documentaire over de oorlog
Op 4 mei blijft Willeke Stadtman altijd thuis, omdat ze zich niet op haar plaats voelt bij een herdenking. Ze zegt hierover in de documentaire: “De mensen die op de Dam staan, zijn goed geweest in de oorlog, ze staan daar zuiver en onschuldig. Het is niet zo dat ik me schuldig voel over mijn vader, maar ik heb op die dag zoveel dubbele gevoelens, dat het afbreuk zou doen aan datgene wat daar puur en zuiver moet zijn.”
Willekes vader groeide na de scheiding van zijn ouders op in pleeggezinnen. In de oorlog zocht hij een baantje bij de politie om niet naar Duitsland te hoeven. Hij kwam terecht bij de Duitse Ordnungspolizei in Apeldoorn.
“Rond 4 mei was er altijd veel spanning bij ons thuis. Mijn vader realiseerde zich dat hij een foute keuze had gemaakt in de oorlog en dat hij die niet meer ongedaan kon maken. Zijn onvermogen om daarmee om te gaan heeft een diepgaand effect gehad op het hele gezin.”
