Babs Gons tipt ‘Friday Black’ in Minibieb der onvolprezen boeken
Sinds begin maart presenteert de VPRO Boekengids de webserie ‘Minibieb der onvolprezen boeken’. Nhung Dam fietst langs bij verschillende schrijvers, die haar vertellen welke vergeten of onontdekte boeken het verdienen door iedereen gelezen te worden.
In de zevende aflevering van ‘Minibieb der onvolprezen boeken’ tipt Babs Gons Friday Black van Nana Kwame Adjei-Brenyah (klik hier om deze aflevering terug te kijken):
Friday Black van Nana Kwame Adjei-Brenyah is zo’n boek dat je onverhoeds even helemaal ontregelt. Ik had er wel al over gehoord maar toen ik het eindelijk las dacht ik: Bam! Dat kwam binnen. De verhalen zijn zo extreem, zo verontrustend en tegelijk schetst hij ons een werkelijkheid die vlak bij is. Hij laat mensen van hun lelijkste kant zien. En dat met een vindingrijkheid waar ik jaloers op ben.
In eerdere afleveringen werden ook boeken van Atlas Contact getipt:
- Walter van den Berg tipt Ik heet Lucy Barton van Elizabeth Strout (klik hier om deze aflevering terug te kijken):
In kleine heldere zinnen vertelt Strout over hoe ouders hun kinderen kunnen verpulveren, en hoe het kind van die ouders, ook als het volwassen is, blijft verlangen naar één woord, één daad die die brokstukken, dat fijngemalen stof, bij elkaar kan vegen om eindelijk heel te zijn. Mijn theorette is dat alle (mentale) pijn die niet door heftigheden als oorlog is veroorzaakt bij de verpulverende krachten van ouders vandaan komt, en van de frustratie dat die ouders dat niet erkennen. Dit boek is misschien wel de allermooiste onderbouwing van die theorette ooit, in hartverscheurende pasteltinten – en dan gebruik ik ‘hartverscheurend’ niet zoals boeken altijd in advertenties worden omschreven, dit is de real thing.
- Gerda Blees tipt Dingen die we verloren in het vuur van Mariana Enriquez (klik hier om deze aflevering terug te kijken):
Sommige vrouwen verliezen hun leven in hun vuur, andere alleen hun mooie uiterlijk. De kracht van het verhaal, en van andere verhalen in de bundel, is dat er niet wordt uitgelegd waarom de personages zulke extreme keuzes maken. Het gaat erom de handelingen en gebeurtenissen zelf te laten zien. Het beeld van hoofdpersoon Silvina, die volgens haar moeder vast ‘schitterend’ zou verbranden, ‘een echte bloem van vuur’, staat, vergeef me de woordspeling, op mijn netvlies gebrand.
